Çocuk mu Kalsaydık?
08.12.2013 17:06
Küçükken tek korkumuz annemizin bizi azarlamasıydı. Tek kaygımız arkadaşımızla oynayacağımız bir oyuna yetişememekti. Tek çekindiğimiz şey öğretmenin bizi herkesin içinde küçük düşürmesiydi. Polis olmak isterdik, doktor, hemşire, asker, futbolcu, manken, şarkıcı… Ne kadar sevimli korkularımız, ne güzel isteklerimiz vardı… Bir de şimdi bak hayatına; arkadaşlarımızın bile bizden daha iyi olmasından korkuyoruz, oysa ne kadar cömerttik küçükken. Bir oyuna yetişememek kadar basitken kaygılarımız; şimdi herkes bizi sevsin, en iyisi biz olalım istiyoruz. Öğretmenin azarlamasından çekinmek kadar sevimliyken çocukluğumuz, kılık-kıyafetimizden, paramızın azlığından çekiniyoruz. Polis, öğretmen olmayı isterken, aşık olmayı, sevilmeyi istiyoruz… Boşverin arkadaşlar, birkaç yıl daha çocuk kalalım, seneye de büyümeyiz.